بزرگترین چالش جدی وزارت آموزش و پرورش در سال های تحصیلی گذشته به ویژه در سال تحصیلی جدید،چالش کمبود نیروی انسانی است. چالش کمبود نیروی انسانی  به قدری جدی است که نه تنها به کارگیری نیروهای استخدامی جدید از طریق آزمون و دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی کفایت نخواهد کرد بلکه‌ استفاده از نیروهای سرباز معلم، خرید خدمات و حق التدریس هم پاسخگو نخواهد بود. این موضوع سبب شده تا آموزش و پرورش برای تامین نیرو در سال تحصیلیِ آینده، روی شیوه هایی متمرکز شود که بدیهی ترین پیامد آنها کاهش کیفیت آموزشی خواهد بو‌د.

یکی از روش های مورد نظر که البته چیز جدیدی نیست و فقط قرار است با جدیت بیشتری دنبال شود، تدریس اجباری مدیران، معاونان، مشاوران و سرپرستان بخش است که دستورالعمل آن نیز اخیراً از سوی مرکز برنامه ریزی منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش تحت عنوان “راهنمای ساماندهی مدرسه محور” به استانها ابلاغ شده است.

دستورالعملی که با هدف تامین کارکنان آموزشی و پرورشی مدارس تهیه شده است. اما نحوه توزیع نیروهای آموزشی و همچنین ساعات تدریس بین مدیران، معاونان، مشاوران و سرپرستان بخش هنرستان ها را بگونه ای انجام داده است که بیش از آنچه به ساماندهی بیانجامد به نابه سامانی منجر خواهد شد.
الزام به تدریس عوامل اجرایی مدرسه در حالی صورت می گیرد که بسیاری از شاخص های نیاز مثل تعداد معاونان، مشاوران و سرپرستان بخش مورد نیاز مدارس همواره با اجرای سیاست های انقباضی و با توجیه صرفه جویی، تعدیل شده اند و اکنون همین تعداد اندک هم مجبور به تدریس شده اند تا شاخص های نیاز بازهم تعدیل تر! شوند.